Zasada działania potencjometru
Współczesny potencjometr cyfrowy jest w rzeczywistości zespołem wielu (np. 100) rezystorów i przełączników CMOS. Logiczne układy sterujące włączają odpowiednie klucze odpowiednio do zawartości licznika. W praktyce w strukturze znajduje się od 16 do 256 przełączników, a rezystorów zawsze o jeden mniej. Jeśli wszystkie rezystory składowe są jednakowe, uzyskuje się potencjometr o charakterystyce liniowej. Do regulacji głośności w urządzeniach audio lepiej nadają się układy, w których rezystory mają różne wartości, a wypadkowa charakterystyka regulacji ma charakter logarytmiczny (ściślej wykładniczy).
Przewaga układu cyfrowego nad tradycyjnym potencjometrem, polega na braku jakichkolwiek trzasków, zakłóceń lub szumów charakterystycznych dla potencjometrów mechanicznych, szczególnie tych tanich, o nie najlepszej jakości. Ponadto potencjometr cyfrowy zapewnia idealną powtarzalność ustawień, jednak za cenę ograniczenia płynności regulacji do skończonej liczby kroków.
Układ potencjometru cyfrowego znajduje zastosowanie w sprzęcie audio, takim jak wzmacniacze lub miksery.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr
Dlaczego naprawy w serwisach kosztują więcej?
Jeśli obawiamy się wysokich kosztów napraw samochodu w warsztacie, powinniśmy zastanowić się, skąd właściwie biorą się cen oferowanych tam usług. W każdym przypadku nie płacimy jedynie na poświęcony nam czas, lecz także za profesjonalne umiejętności doświadczonych osób, a także za wykorzystanie konkretnych sprzętów, jakich nikt z nas z pewnością nie ma w domu. Na cenę usług warsztatowych składa się wiele czynników, jednak w zamian za wysokie koszty, możemy oczekiwać bardzo profesjonalnej obsługi oraz gwarancji, że usterka zostanie naprawiona kompleksowo. Takiej gwarancji nie zapewnimy sobie sami, gdy podejmiemy się własnoręcznej naprawy, więc zdecydowanie lepiej będzie zapłacić nieco więcej w serwisie samochodowym, niż narażać się na zbędne ryzyko.
Wikipedia - krótka historia potencjometru
W roku 1986 w USA firma Milpitas zapoczątkowała produkcję potencjometrów sterowanych cyfrowo. Na monolitycznej płytce układu oznaczonego E2POT znajdowała się sieć rezystorów i pamięć EPROM. Rezystancja potencjometru była sterowana sygnałem z mikroprocesora i mogła zmieniać się od 10 k? do 1 M?. Potencjometr kosztował 10 dolarów.
Amerykańska firma Xicor wyprodukowała pierwsze potencjometry EEPOT w roku 1987 wykorzystując technologię NMOS. Pomimo dużego poboru energii, znalazły szereg zastosowań i przyjęły się na rynku. W roku 1992 wprowadzono drugą generację potencjometrów elektronicznych, wykonanych w technologii CMOS, co pozwoliło na znaczne zmniejszenie poboru prądu. W roku 1995 pojawiły się układy o niskim napięciu zasilania (3V). Dalszym krokiem było pojawienie się układów trzeciej generacji, charakteryzujących się mniejszymi szumami i jeszcze mniejszym poborem mocy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr