prawnik Śląsk Kancelaria prawna przyjmująca sprawy opieki na dziećmi
Przeprowadzanie spraw rozwodowych połączonych z przyznaniem jednemu z rodziców prawa do opieki na dzieckiem jest bardzo trudnym zadaniem dla prawnika. Dlatego nie wszystkie kancelarie chętnie przyjmują tego typu sprawy. Z drugiej strony istnieją kancelarie specjalizujące się właśnie w sprawach o opiekę na dziećmi. Prawnik prowadzący taką sprawę musi nie tylko kontaktować się z rodzicami dziecka, ale też umiejętnie rozmawiać z nim samym w taki sposób, żeby z tej rozmowy uzyskać informację o tym, z którym z rodziców dziecko chciałoby zostać. Niekiedy przeprowadza także wizję lokalną w domu dziecka żeby sprawdzić, w jakich warunkach żyje ono na co dzień. W razie jakichś wątpliwości rozmawia także z pracownikami szkoły, do której uczęszcza dziecko.
Różne sekcje prawa finansowego
Działy prawa finansowego
prawo budżetowe,
prawo finansowe jednostek samorządu terytorialnego,
prawo dewizowe,
prawo celne,
prawo podatkowe ogólne i szczególne,
publiczne prawo bankowe,
międzynarodowe prawo finansowe,
prawo rynku finansowego:
rynek kapitałowy,
rynek bankowy,
rynek ubezpieczeniowy.
Zarówno prawo podatkowe, jak i prawo celne zaliczane są do kategorii prawa daninowego.
Dawniej prawo finansowe było częścią prawa administracyjnego, obecnie uważane jest za samodzielną gałąź prawa. Określane jest także jako ?dyscyplina pogranicza?. Nie jest skodyfikowana w kompleksowej regulacji normatywnej. Regulacje znajdują się w licznych ustawach związanych z poszczególnymi działami prawa finansowego. Ponadto niektóre przepisy umieszczone są w źródłach prawa dotyczących innych gałęzi (np. Konstytucja RP ? art. 216?227).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_finansowe
Zarys historyczny - Radca prawny
W historii zawodu radcowskiego wyróżnia się trzy etapy. Pierwszy rozpoczął się 13 grudnia 1961 r., kiedy Rada Ministrów wydała uchwałę w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych nakazującą tym podmiotom korzystanie z usług prawnych wyłącznie radców prawnych zatrudnianych przez te jednostki. Po uchwaleniu 19 grudnia 1963 r. nowej restryktywnej ustawy o ustroju adwokatury m.in. pozbawiającej adwokatów prawa świadczenia usług wobec państwowych jednostek gospodarczych, domeną radców prawnych stało się świadczenie usług wobec tych jednostek. W systemie nakazowo-rozdzielczym radca prawny stawał się reprezentantem państwa socjalistycznego i jego prawa wobec dyrekcji jednostki, w której był zatrudniony, nadzorując w niej w interesie społecznym stosowanie prawa.
Drugi etap zaczął się 6 lipca 1982 r., kiedy to Sejm PRL uchwalił ustawę o radcach prawnych określając zasady wykonywania obsługi prawnej przez radców prawnych, jej organizację oraz legitymizując działania samorządu radców prawnych. W dalszym ciągu jednak wykonywanie zawodu radcy prawnego polegało głównie na obsłudze prawnej państwowych i spółdzielczych jednostek organizacyjnych, choć z obsługi prawnej radcy prawnego mogły także korzystać organizacje społeczne oraz spółki z udziałem kapitału państwowego, spółdzielczego lub organizacji społecznych. Samorząd radcowski pozbawiony był nadal dwóch ważnych uprawnień: prowadzenia przygotowania do wykonywania zawodu (bowiem aplikację organizowały i prowadziły okręgowe komisje arbitrażowe) oraz podejmowania decyzji w sprawie wpisu na listę radców prawnych (wpisu dokonywał prezes okręgowej komisji arbitrażowej).
Za początek trzeciego etapu uważa się uchwalenie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, która w art. 24 wymieniała udzielanie pomocy prawnej jako jeden z rodzajów działalności gospodarczej (w rozumieniu tej ustawy), świadczonej na rzecz podmiotów gospodarczych. Uwolnienie się od nadzoru Państwowego Arbitrażu Gospodarczego nastąpiło ustawą z 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych, która przyznała samorządowi radców prawnych kompetencje do prowadzenia aplikacji oraz dokonywania wpisów i prowadzenia list radców prawnych. Zasadnicze ramy wykonywania zawodu radcy prawnego wyznaczyła natomiast tzw. wielka nowelizacja ustawy o radcach prawnych, dokonana ustawą z 22 maja 1997 r., poprzedzona uchwaloną 2 kwietnia 1997 r. Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, której art. 17 ust. 1 ustanowił gwarancje dla samorządów zawodowych reprezentujących zawody zaufania publicznego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Radca_prawny